Bieganie z mapą

Fot. mmwroclaw.pl

BnO, czyli biegi na orientację, w Polsce są sportem niszowym, często mylonym z harcerskimi marszami na orientację. Liczba zarejestrowanych zawodników wynosi około 1300. Narodziły się w Skandynawii, gdzie obecnie są jedną z najpopularniejszych letnich dyscyplin. 

Orienteering, jak również nazywane są biegi na orientację, najbardziej popularny jest w Skandynawii oraz Szwajcarii. Prawie każdy Szwed spróbował swoich sił w tej dyscyplinie. Sportowcami roku w Szwajcarii kilka razy zostawali biegacze i biegaczki na orientację. W Polsce dyscyplina ta jest jeszcze mało popularna.

O co biega?

Zawodnicy stojący na starcie biegu na orientację dostają mapę, na której wyznaczona jest trasa. W zależności od dystansu, jaki należy pokonać, trasa liczy od kilkunastu do nawet 40 punktów kontrolnych. Obecność na każdym z nich potwierdza się za pomocą elektronicznego chipa. Ostateczny wybór trasy zależy od zawodnika. Zwycięża ten, kto pokona ją w najszybszym czasie. W zależności od dystansu bieg na orientację odbywa się w mieście lub w lesie. Długość trasy wynosi od 4-5 km na sprincie do 22-26 km Największe zawody, w których startuje około 16 tysięcy osób, odbywają się w Szwecji. Coroczne mistrzostwa świata przyciągają około 350 najlepszych zawodników i zawodniczek.

Biegi na orientację to sport indywidualny. Uczestnicy startują przede wszystkim w mistrzostwach świata, pucharach świata czy mistrzostwach krajowych. Dodatkową formą rywalizacji są biegi sztafetowe, w których w jednym zespole startuje od 3 do nawet 25 osób. Szwedzka Tiomila oraz fińska Jukola to największe i zarazem najbardziej prestiżowe zawody sztafetowe. Startuje w nich około 15 tysięcy osób w siedmioosobowych lub dziesięcioosobowych drużynach. Wyniki uzyskiwane przez zawodników przekładają się jednocześnie na klasyfikacje klubowe w Pucharach Polski czy klasyfikacji skandynawskiej.

Szybkość i wytrzymałość

BnO są niezwykle wymagającą dyscypliną sportu. Zawodnik musi odpowiednio połączyć przygotowanie fizyczne i techniczne. Trening zawiera elementy przygotowania biegowego oraz czytania mapy. Tylko odpowiednio zbilansowane połączenie tych aspektów może przynieść sukces. Biegacz w ciągu tygodnia odbywa od 7 do 14 jednostek treningowych. Tygodniowy kilometraż waha się od 80 do 170 kilometrów w zależności od etapu przygotowań, który ma wpływ także na stosunek procentowy treningu biegowego i treningu z mapą. Najlepsi zawodnicy łączą dwie zdolności motoryczne najważniejsze w BnO – szybkość i wytrzymałość.

Prognoza na przyszłość

Biegi na orientację są idealną formą aktywności fizycznej dla osób w każdym wieku. Wielu ludzi uprawia ten sport wyłącznie rekreacyjnie, jest on bowiem doskonałą alternatywą dla zwykłego biegania. Być może, wraz z rozpowszechnieniem biegów górskich oraz wielkim boomem na bieganie, jaki obserwujemy w Polsce od kilku lat, wzrośnie też zainteresowanie biegami na orientację. Pomóc w tym mogą między innymi organizowane w wielu miastach Polski cykliczne zawody dla amatorów. Pozwala to docierać tej niszowej dyscyplinie sportu do coraz większej liczby osób.

Kinga KWIECIEŃ