W dniach 4-5 czerwca 2024 roku na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu odbyła się konferencja naukowa zatytułowana „Likwidacja czy reforma? Przyszłość mediów publicznych w Polsce”. Wydarzenie współorganizowane przez Ośrodek Badań i Edukacji Europejskiej zgromadziło liczne grono polityków, medioznawców oraz dziennikarzy, którzy wspólnie debatowali nad kluczowymi kwestiami dotyczącymi mediów publicznych w Polsce.
Jak to zrobić?
Panel polityczny koncentrował się na roli mediów publicznych w kontekście politycznym i ich znaczeniu dla demokracji. W dyskusji uczestniczyli przedstawiciele różnych opcji politycznych (Andrzej Grzyb, Joanna Scheuring-Wielgus, prof. UEP Filip Kaczmarek), którzy poruszali kwestie związane z finansowaniem, niezależnością oraz transparentnością mediów publicznych. Dyskutowano o potrzebie reformy Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (KRRiT), która od początku roku nie przekazuje należnych środków z abonamentu regionalnym stacjom radiowym, co dodatkowo komplikuje ich działalność. Politycy podkreślali konieczność zabezpieczenia pluralizmu w mediach publicznych, aby mogły one pełnić swoją funkcję w kształtowaniu świadomego społeczeństwa. Rozważano różne modele finansowania, które mogłyby zapewnić stabilność ekonomiczną i niezależność mediów od nacisków politycznych.
Typ idealny
Panel naukowy zgromadził medioznawców i badaczy (prof. Jacek Sobczak, prof. UW Michał Głowacki, prof. Stanisław Jędrzejewski, prof. UWr Katarzyna Konarska, prof. UW Tadeusz Kowalski, prof. UAM Jędrzej Skrzypczak), którzy analizowali stan obecny mediów publicznych w Polsce oraz perspektywy ich rozwoju. Uczestnicy omawiali wyniki badań dotyczących oglądalności, zaufania do mediów oraz ich wpływu na opinię publiczną. Zwracano uwagę na zmieniające się potrzeby odbiorców oraz na konieczność dostosowania treści i formy przekazu do współczesnych wymogów technologicznych i społecznych. Badacze podkreślali, że media publiczne powinny pełnić rolę edukacyjną, promując krytyczne myślenie i umiejętność rozróżniania rzetelnych informacji od dezinformacji. Wskazywano na potrzebę wprowadzenia programów edukacyjnych, które pomogłyby odbiorcom lepiej rozumieć i oceniać przekazy medialne.
Czy to jest możliwe?
Panel dziennikarski był miejscem wymiany doświadczeń i refleksji praktyków z branży medialnej. Dziennikarze (w tym Agata Koss-Dybała, Jan Dworak, dr Dominika Bychawska-Siniarska, prof. UAM Jędrzej Skrzypczak, prof. Jacek Wachowski) podkreślali znaczenie etyki zawodowej i odpowiedzialności za przekazywane treści. Omawiano propozycję wprowadzenia karty powinności dziennikarza mediów publicznych, która miałaby określać standardy etyczne i zawodowe, pomagając w podnoszeniu jakości pracy dziennikarzy i budowaniu zaufania publicznego. W trakcie panelu dziennikarze dyskutowali również o wyzwaniach związanych z nowymi mediami i platformami cyfrowymi, które zmieniają sposób konsumowania treści przez odbiorców. Zwracano uwagę na konieczność adaptacji do nowych realiów medialnych, przy jednoczesnym zachowaniu wysokich standardów dziennikarskich i misji publicznej.
Konferencja „Likwidacja czy reforma? Przyszłość mediów publicznych w Polsce” stanowiła ważne forum wymiany myśli i doświadczeń na temat przyszłości mediów publicznych w kraju. Przedstawione podczas paneli różne perspektywy i propozycje reform ukazały złożoność problematyki oraz potrzebę dalszej dyskusji i współpracy między politykami, naukowcami i dziennikarzami. Wspólnym celem wszystkich uczestników była chęć stworzenia mediów publicznych, które będą służyć społeczeństwu w sposób rzetelny, niezależny i edukacyjny, choć jak większość uczestników pesymistycznie podsumowała, jest to zadanie niezwykle trudne.
Oliwia MAZIOPA
